Z RECENZJI OPERETKI

 

Harald Lacina So sollte modernes Musikteater aussehen!, Klassik begeistert 2017; Wien / ARMEL-Festival im MuTh Michał Dobrzyński OPERETKA  am 2.7.2017, Online Merker 2017

 

„Muzyka Dobrzyńskiego wyróżnia się poprzez dramatyczne i muzyczne dysharmonie oraz sprzeczności. W tych pozornych przeciwieństwach leży ich siła wyrazu, ponieważ określają one rytm i stawiają wciąż zaskakujące akcenty. Dysharmoniczne melodie emanują najgłębszymi uczuciami i najsilniejszymi emocjami (…).

 

Ponieważ uważam tę produkcję za najlepszą na tegorocznym festiwalu Armel, nie chciałbym wspominać o pozostałych trzech. Była też najbardziej oklaskiwana przez publiczność (…)!”

 

"Die Musik Dobrzynskis besticht durch ihre dramatischen wie musikalischen Disharmonien und Widersprüche. In diesen scheinbaren Gegensätzlichkeiten liegt aber auch ihre Stärke, denn sie bestimmen den Rhythmus und setzen immer wieder erstaunliche Akzente. Die disharmonischen Melodien versprühen gleichwohl tiefste Gefühle und stärkste Affekte (…).

 

Da ich diese Produktion für die beste des diesjährigen Armel-Festivals halte, möchte ich über die übrigen drei kein Wort verlieren. Sie wurde auch am stärksten vom Publikum (…) beklatscht!"

 

Małgorzata Komorowska Gombrowicz operowy i upupiony, Ruch Muzyczny #5 2015:

 

"Michał Dobrzyński […] całą partyturę uczynił grą brzmień – prawdziwie oryginalnych […]

[Muzyka] intryguje, trzaska, chrzęści i szeleści, porywa energią i rytmem, nie razi dysonansem, a dźwięczy – choć to niebywałe w przypadku tak asemantycznej sztuki – ironią, w zgodzie z treścią słów. Rodzajem wokalistyki wyśmienicie charakteryzuje postaci."

 

Ida Nowak Kilka słów o Operetce […], magazynkontakt.pl

 

"(…) sukcesem jest stworzenie koherentnego spektaklu, który ma początek, koniec, sens i znaczenie. Spektaklu, w którym wszystkie elementy grają ze sobą i są sobie nawzajem potrzebne. Spektaklu, w którym scenografia i kostiumy nie są zbędnym dodatkiem, w którym cała obsada jest świetna, zarówno pod względem aktorskim, jak i technicznym… Spektaklu takiego, jak Operetka. (…)"

 

Katarzyna Hanna-Binkiewicz Traktat o wolności – recenzja Operetki […], krytykat.com

 

"Operetka w Warszawskiej Operze Kameralnej to szalenie współczesny i mocny w swojej metaforyczności obraz. (…) Muzyka Dobrzyńskiego pod kierownictwem muzycznym Przemysława Fiugajskiego jest ostra, nieoczywista, pełna rozdźwięków. Jakby utkana była z afektów i uczuć. Dokładnie tak samo jest z warstwą dramatyczną. […] Operetka pełna jest przepychu, dźwięków, kolorów. To twór totalny. (…)"

 

Jacek Marczyński Czy nagość jest nadal atrakcyjna?, Rzeczpospolita

 

"(…) 35-letni kompozytor Michał Dobrzyński na pewno zaskoczył. Gombrowicz napisał swą sztukę zafascynowany „boskim idiotyzmem operetki", a rytmika jego tekstu aż prosi się o dopisanie jakiegoś walczyka czy kupletu. Dobrzyński tymczasem nie uległ tej pokusie. Muzyka Dobrzyńskiego wciąga, pełna jest dysonansów i ostrych rytmów, ale pomyślana została tak, by wydobywać sens tekstu Gombrowicza. (...)"

 

Dorota Szwarcman Operetka dwudziestowieczna, szwarcman.blog.polityka.pl

 

"(…) Nie jest to muzyka łatwa w żadnym momencie, ale wciąż wyczuwa się jej podtekst parodystyczny, nawet wtedy, gdy do śmiechu jest już daleko (…) – dawno chyba Gombrowiczowska Operetka nie brzmiała tak aktualnie (…)"

 

Małgorzata Komorowska Na fali Gombrowicza, teatralny.pl

 

"(…) Jeśli muzyka w ogóle może być ironiczna, to tutaj taka właśnie jest. Sprawia wrażenie, słuchowe i obrazowe, rozbitego zwierciadła, w którym przegląda się świat w scenicznym kostiumie operetki, zanim runie. Dobiegają ucha rozmaite trzaski, rozpryski, szelesty, brzęki – owszem, słychać syrenę, gwizdki, uderzenia w kotły i wiatr (…), także przecież smyczki i instrumenty dęte, ale wszystko to razem nie dysonuje, tylko intryguje i pasuje jak ulał do Gombrowicza.

(…) Ta jakże inna, bo operowa Operetka jest jednocześnie znakomitym teatrem w duchu Gombrowicza i dużo daje do myślenia. (…)"